Pomnik Karola Marcinkowskiego
Stanisław Radwański
Idźmy dalej ulicą Święty Marcin, by skręcić w lewo i Gwarną, miń plac Ratajskiego, aż dojdziemy do skrzyżowania reprezentacyjnych Alej Marcinkowskiego i ulicy 23 Lutego, gdzie w 2005 roku odsłonięto pomnik jednego z najbardziej znanych mieszkańców Poznania, który przysiadł na wysokim granitowym cokole. Na znaki pamięci o lekarzu natykamy się w przestrzeni publicznej całej Wielkopolski. Lista jego zasług była długa – XIX-wieczny lekarz i działacz społeczny, filantrop, uczestnik powstania listopadowego, jeden z inicjatorów powstania Spółki Akcyjnej Bazar, założyciel Poznańskiego Towarzystwa Pomocy Naukowej oraz Towarzystwa ku Wspieraniu Ubogich i Biednych. Słynny pozytywista stał się symbolem nowych czasów. Wraz z między innymi Hipolitem Cegielskim, którego spotkamy jeszcze na naszej trasie, był rzecznikiem pracy organicznej pojmującej społeczeństwo polskie jako organizm i dążącej do rozwoju kraju i jego wolności przez koncentrację na pracy gospodarczej i społecznej.
Pomnik Karola Marcinkowskiego, Stanisław Radwański, fot. poznan.wikia.com (CC-BY-SA)
Pomnik Karola Marcinkowskiego na alejach jego imienia to tradycyjne w formie upamiętnienie, które wynosi postać poza horyzont wzroku przechodnia i codzienność życia ulicy. Szczególnie w przypadku Marcinkowskiego, który słynął z tego, że spędził życie blisko ludzi, udzielając im wszelkiego rodzaju pomocy, wydaje się to zabieg zbyt monumentalny. Wynika on z doniosłości postaci, ale także długiego wyczekiwania na „godne” upamiętnienie bohatera regionu w jego rodzinnym mieście. Podobno jego brakiem był rozczarowany nawet odwiedzający miasto brytyjski historyk i pisarz Norman Davies. Teraz ponadnaturalnej wielkości postaci nie da się z pewnością nie zauważyć.
